Historia
Wydział Medycyny Weterynaryjnej SGGW wywodzi się bezpośrednio z podwarszawskiej szkoły weterynaryjnej założonej w dniu 17 lipca 1824 r. pod nazwą „Instytut rządowy Weterynaryi w Burakowie pod Warszawą”. Podstawę prawną założenia szkoły stanowił dekret z 1816 r. przewidujący utworzenie praktycznej szkoły weterynarii w Królestwie Polskim. Szkoła podlegała administracyjne i mieściła się w budynkach należących do Instytutu Agronomicznego w Marymoncie. Nauka w szkole weterynaryjnej trwała 2 lata. Absolwenci znajdowali zatrudnienie głównie jako lekarze koni w wojsku. Wybuch powstania listopadowego przerwał działalność szkoły na 10 lat. Ustanowiona w 1840 r. dwuletnia Szkoła Weterynarzy była już samodzielną uczelnią kształcącą kadry weterynaryjne i po kolejnych reorganizacjach i rozszerzeniach programu nauczania została przekształcona w 4 letnie studia. W roku 1889 ranga uczelni wzrosła po przyznaniu jej urzędowego statusu szkoły wyższej. W 1901 r. Uczelnię przeniesiono do nowoczesnego kompleksu budynków na Grochowie, zaprojektowanych specjalnie na jej potrzeby. Wybuch I wojny światowej przerwał działalność dydaktyczno-naukową, którą wznowiono w 1918 r. powołaniem Studium Weterynaryjnego przy Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1927 r. Rada Wydziału Lekarskiego powołała do życia samodzielny Wydział Weterynaryjny Uniwersytetu Warszawskiego. Od tego czasu notuje się dynamiczny rozwój Wydziału przerwany wybuchem II wojny światowej. Aktywność dydaktyczno-naukową Wydziału wznowiono w roku akademickim 1946-47. Pierwsze lata powojenne wiązały się z odtworzeniem bazy dydaktyczno-naukowej i usunięciem zniszczeń dokonanych nie tyle działaniami wojennymi ile zmianą użytkowania budynków.
W kompleksie budynków na Grochowie w czasie wojny mieścił się m.in. szpital zakaźny. W roku 1952 Wydział Weterynaryjny został przeniesiony z Uniwersytetu Warszawskiego do Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. W kolejnych latach dokonano kilku reorganizacji Wydziału, ostatnia zalecona przez komisję akredytacyjną Europejskiego Stowarzyszenia Uczelni Weterynaryjnych (European Association of Establishments of Veterinary Education, EAEVE) miała miejsce w 1999 r. Ostatnie 10-lecie to okres niezwykle dynamicznego rozwoju potęgowanego przeniesieniem Wydziału do nowoczesnego kampusu na Ursynowie i Wolicy, unowocześnieniem bazy naukowej, diagnostycznej i dydaktycznej i wzmożeniem międzynarodowej wymiany osobowej. W tym czasie zakłady Katedry Nauk Przedklinicznych otrzymały nowoczesne pomieszczenia w budynku przy ul Ciszewskiego, a Katedry Nauk Morfologicznych, Nauk Fizjologicznych i Higieny Żywności i Ochrony Zdrowia Publicznego, gruntownie odnowione pomieszczenia w budynku nr 24 im. prof. W. Bareja. Katedra Nauk
Klinicznych uzyskała Klinikę Małych Zwierząt i Klinikę Koni na pobliskiej Wolicy. Prowadzenie zajęć praktycznych na dużych zwierzętach gospodarskich ułatwia odległe o kilkanaście kilometrów Gospodarstwo Obory. W 2000 roku Wydział został zaliczony do wydziałów europejskich akredytowanych przez EAEVE. Od 1992 roku Wydział prowadzi studia doktoranckie w dziedzinie nauk fizjologicznych, przedklinicznych i klinicznych a od roku 1993 studia podyplomowe.
Od roku akademickiego 2007-08 na Wydziale prowadzone są studia w języku angielskim dla obcokrajowców.
Na podstawie opracowań prof. dr hab. Jana Tropiło